Russell’s Viper Snack Information In Marathi घोणस साप हा सर्व परिसरात फिरणारा आणि सर्वात विषारी साप म्हणून ओळखला जातो. हा भारतीय उपखंडातील मूळ व्हिपेरिडे कुटुंबातील एक विषारी साप आहे आणि भारतातील चार मोठ्या विषारी सापांपैकी एक आहे. इतर तीन प्रजाती मण्यार, कोब्रा, फुरसे आणि घोणस हे साप भारतात आढळून येतात.
घोणस प्राण्याची संपूर्ण माहिती Russell’s Viper Snack Information In Marathi
घोणस साप बहुतेकदा खुल्या प्रदेशात आढळतात. सर्पदंशामुळे होणाऱ्या मृत्यूचे हे एक प्रमुख कारण आहे, कारण ते जास्ततर शेतजमिनींमध्ये असतात. जेथे मानवी संपर्क आणि उंदीरांची शिकार मुबलक प्रमाणात असते. हे साप जास्तीत जास्त 4 फूट पर्यत वाढतो आणि लालसर तपकिरी डागांच्या तीन ओळींनी काळ्या आणि पुन्हा पांढऱ्या रंगात रेखांकित केलेला असतो. हे साप जमिनीवर शांत आणि मंद पडून राहतात.
घोणस सापाच्या काही प्रजाती व काही उपप्रजाती आढळून येतात. तसेच हे साप दिवसाला एखाद्या थंड ठिकाणी पडून राहतात आणि रात्री शिकार करण्यासाठी बाहेर पडतात. घोणस सापाचे विष खूप विषारी असते, एखाद्याला सर्पदंश झाल्यावर 1 ते 2 तासात योग्य उपचार मिळाला नाहीत त्याचा मृत्यू होऊ शकतो, चला तर मग आणखी सविस्तर माहिती पाहूया.
घोणस साप कुठे आढळतो ?
घोणस साप भारतात सर्व राज्यात आढळून येतात, तसेच श्रीलंका, बांगलादेश, नेपाळ आणि पाकिस्तानमध्ये सुध्दा आढळतात. त्याच्या मर्यादेत ते काही भागात सामान्य असू शकते, परंतु इतरांमध्ये दुर्मिळ असू शकते. भारतात पंजाबमध्ये व पश्चिम किनारपट्टी आणि त्याच्या टेकड्यांसह दक्षिण भारतात मोठ्या प्रमाणात राहतात.
| वैज्ञानिक नाव | Daboia russelii |
| कुटुंब | Viperidae |
| लांबी | सु. १.६ मी. |
| रंग | पोटाचा रंग फिकट पांढरा असून त्यावर रुंद व आडवे पट्टे असतात |
| घोणसाचे भक्ष्य | उंदीर, बेडूक, भेक व सरडे |
विशेषतः कर्नाटक राज्यात आणि उत्तरेकडे बंगालमध्ये हे साप खूप सामान्य आहे, तसेच गंगेचे खोरे, उत्तर बंगाल आणि आसाममध्ये हे दुर्मिळ आहेत. घोणस ही प्रजाती बहुतेकदा उच्च शहरी भागात आणि ग्रामीण भागातील वस्त्यांमध्ये आढळते, ज्याचे आकर्षण म्हणजे उंदीर मनुष्याबरोबरच असतात. परिणामी या भागात बाहेर काम करणाऱ्यांना दंश होण्याचा सर्वाधिक धोका असतो.
घोणस साप काय खातो?
घोणस साप हा शाकाहरी प्राणी आहे. हे साप उंदीर, सरडा, मेंडक, तसेच इतर लहान प्राणी खात असतात. कधी कधी हे साप झाडावरील पक्षी तसेच त्यांची अंडी सुध्दा खातात.
घोणस सापाची शारीरिक रचना :
घोणस साप खोल पिवळे, तपकिरी किंवा तपकिरी रंगाचे असतात. शरीराच्या लांबीपर्यत गडद तपकिरी डागांच्या तीन मालिका असतात. या प्रत्येक डागाच्या भोवती एक काळी वलय असते, ज्याची बाह्य सीमा पांढऱ्या किंवा पिवळ्या रंगाच्या रिमसह तीव्र असते.
डोक्यावर वेग-वेगळ्या गडद चट्ट्यांची जोडी असते. प्रत्येक मंदिरावर एक गुलाबी तांबूस पिवळट किंवा तपकिरी व्ही किंवा एक्स चिन्हांकित केलेले असते. जे थुंकीच्या दिशेने शिखर बनवते, डोळ्याच्या मागे एक गडद रेषा असते. या सापांची शेपटी एकदम टोकदार असते, आणि विषबाधा करण्यासाठी या सापामध्ये दोन दात असतात.
घोणस सापामध्ये 10-12 सुप्रलाबियल असतात, त्यापैकी चौथा आणि पाचवा लक्षणीयरीत्या मोठा असतो. डोळा सुप्रलाबियल्सपासून तीन किंवा चार ओळींनी सबक्युलरने विभक्त केला असतो. हनुवटीच्या ढालच्या दोन जोड्यांपैकी पुढची जोडी लक्षणीयपणे वाढलेली असते.
या सापाची लांबी 4 फूटा पर्यत असते, त्याचा फणाची लांबी सरासरी नमुन्यात 16.5 मिमी असते. अंगावर 40 ते 50 पट्टे असतात. धोका जाणवला असता हा साप एका जागेवर पूर्ण शरीर जमा करून नंतर वार करतो, पूर्ण शरीरावर लहान लहान खवले असतात.
घोणस सापाची जीवन पद्धती :
घोणस साप हे एकटे पार्थिव प्राणी आहेत, ते प्रामुख्याने निशाचर चारा आहेत. हे प्राणी थंड हवामानात आणि दिवसाला अधिक सक्रिय होतात. या सापांना दिवसा उन्हात भुसभुशीत करायला आवडते. उर्वरित वेळ गुहेत मातीच्या भेगांमध्ये किंवा पानांच्या कचऱ्याखाली लपण्यात घालवला जातो. जोपर्यत त्यांना धोका होत नाही, तोपर्यत प्रौढ लोक हळूहळू आणि आळशीपणे हलतात त्यानंतर, ते खूप आक्रमक होऊ शकतात.
घोणस सापामध्ये मादी तरुणांना जन्म देतात, जरी गर्भवती मादी कधीही आढळू शकतात. या सापांचा गर्भधारणा कालावधी 6 महिन्यांपेक्षा जास्त असतो. सापांची निर्मिती मे ते नोव्हेंबर या कालावधीत केली जाते. या हंगामात मादा अंडी घालतात. जन्माच्या वेळी सापांची एकूण लांबी 215 ते 260 मिमी पर्यत असते, ते जन्मतः स्वतंत्र असतात.
घोणस सापाचे विष :
घोणस साप हा भारतातील सर्वात विषारी 5 सापापैकी एक आहे. गर्मीच्या दिवसात हे साप थंड वातावरण शोधत गावात, लहान वस्तीत, तसेच घराभोवती आढळून येतात. या सापाला थोडा धोका जाणवला किंवा अंगावर पाय पडला असता हे साप दंश करतात. घोणस सापाचे विष हे साधारण सापा पेक्षा 20 पट जास्त विषारी असते. या सापत सोलेनोग्लिफस डेंटिशन विष असते. मानवासाठी प्राणघातक डोस सुमारे 40-70 मिलीग्राम असतो.
घोणस सापाने दंश केलेल्या ठिकाणी वेदनेने विषाणूची लक्षणे सुरू होतात. त्यानंतर लगेच प्रभावित टोकाला सूज येते, रक्तस्त्राव हे एक सामान्य लक्षण आहे, विशेषत: हिरड्यांमधून आणि लघवीतून आणि चावल्यानंतर 20 मिनिटांच्या आत थुंकीमध्ये रक्ताची चिन्हे दिसू शकतात.
रक्तदाब कमी होतो, हृदय गती कमी होते. चाव्याच्या ठिकाणी फोड येतात. पूर्ण शरीरात आणि रक्तात विष पसरते. 1 ते 2 तासात योग्य उपचार मिळाला नाहीतर मृत्यू सुध्दा होऊ शकतो.
घोणस सापाचे प्रकार :
घोणस सापाने भारतात 2 ते 3 प्रजाती आढळून येतात, बाकी काही उपप्रजाती सुध्दा पाहायला मिळतात.
बिग फोर घोणस : बिग फोर घोणस भारतीय उपखंडात मोठ्या प्रमाणात आढळून येतात. हे साप उत्तराखंड, हिमाचल प्रदेश तसेच अनेक दाट जंगलात आढळून येतात. हे साप त्यांचा आकारमानाने लहान असतात, वेग-वेगळ्या प्रजाती वरून त्यांची शारीरिक रचना ठरते, भारतात हे साप चावल्यामुळे जास्त मृत्यूदर आहे.
पट्टेदार घोणस : पट्टेदार घोणस साप हा जंगली तसेच शेतजमिनीवर जास्त आढळून येतात. भारतात महाराष्ट्र, उत्तर प्रदेश, बिहार, हरियाणा, कर्नाटक अशा अनेक राज्यात हे साप आढळून येतात. या सापांच्या अंगावर अनेक लालसर राखाडी रंगाचे पट्टे असतात, हे साप रात्रीच्या वेळी शिकार करण्यासाठी बाहेर पडतात.
रसेल वाइपर किती विषारी आहे?
मोठा, आक्रमक रसेल वाइपर हा सर्वात प्राणघातक सापांपैकी एक आहे ज्यामुळे गंभीर रक्तविज्ञान आणि न्यूरोलॉजिकल प्रकटीकरण होतात. या चिन्हावर संशोधन सुरू केले पाहिजे आणि समजून घेतल्यास सुधारित परिणाम मिळू शकतात.
वाइपर विष कशासाठी वापरले जाते?
प्राणी आणि मानवांनाच मृत्युमुखी पाडत नाहीत तर थ्रोम्बोसिस, संधिवात, कर्करोग आणि इतर अनेक रोगांवर उपचार करण्यासाठी देखील वापरली जाऊ शकतात . या पुनरावलोकनामध्ये सापाच्या विषाच्या विविध घटकांचे विहंगावलोकन केले गेले आहे ज्यांना आरोग्य आणि रोगांची शक्यता आहे.
रसेल वाइपर चावल्यानंतर काय होते?
रसेलच्या विषाणूपासून होणारे विषाणू कोगुलोपॅथी, जास्त रक्तस्त्राव, तीव्र वेदना, सूज, टिश्यू नेक्रोसिस, तीव्र मूत्रपिंड इजा आणि न्यूरोटॉक्सिसिटी [१७] ला प्रेरित करते.
वाइपर साप चावणे म्हणजे काय?
पिट व्हायपर सर्पदंशाची लक्षणे चावल्यानंतर काही मिनिटांपासून काही तासांत दिसून येतात आणि त्यात खालील गोष्टींचा समावेश असू शकतो: तीव्र, जलद सूज सह त्वरित वेदना. त्वचेवर जखम होणे. श्वास घेण्यास त्रास होतो. हृदय गती किंवा ताल मध्ये बदल .